Biecz - Szymbark - Grybów

Data: 25 maja 2024
Odwiedzone miejsce: Biecz

Relacja z wycieczki do Biecza przy okazji jednego z naszych rodzinnych spotkań. Ze względu na bogatą historię często jest nazywane „perłą Podkarpacia” lub „małym Krakowem”. Bywa także określany jako „polskie Carcassonne”, dzięki zachowanym fragmentom średniowiecznych murów miejskich i zabudowy. Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. Do połowy XVI wieku było jednym z największych w Polsce. Przeżyło rozkwit w XIV i XV wieku dzięki posiadaniu statusu miasta królewskiego; od XVII w. zaczęło podupadać. Osoby związane z Bieczem to m.in. Marcin Kromer, Wacław II Czeski, Mikołaj Ligęza.

Ratusz w Bieczu, pierwotnie gotycki, zbudowany w 2 połowie XV w., został przebudowany w XVI w. Dzisiejszy piętrowy, kwadratowy budynek, stanowi jedynie połowę pierwotnej budowli.Pierwotna wieża, gotycka, wzniesiona została zapewne wraz z całym ratuszem. W 1569 roku miasto nie mogło wybronić się z olbrzymich podatków i popadło w ruinę. 8 maja tego roku o 10. rano zawaliła się wieża ratuszowa, a w jej ruinach zginął młody trębacz. Nowa wieża, w stylu późnogotyckim, została wzniesiona w latach 1569–1580, głównie z funduszy przekazanych Radzie Miejskiej przez Marcina Kromera.

Biecz kojarzony jest ze Szkołą Katów. W średniowieczu w mieście zlokalizowane było sądownictwo grodzkie i ziemskie oraz sądownictwo wyższego prawa magdeburskiego. Biecz posiadał „prawo miecza”, czyli prawo skazywania i wykonywania wyroków śmierci. W XIV wieku w województwie krakowskim tylko Kraków, Sącz i Biecz posiadały to prawo.

Idziemy do muzeum.

Wystawa czasowa - rękopisy i starodruki.

Miejskie dokumenty rachunkowe - 1788 r.

W tym domu urodził się Marcin Kromer. Obecnie - Muzeum Ziemi Bieckiej.

Kolegiata pw. Bożego Ciała w Bieczu, jeden z najcenniejszych zabytków architektury sakralnej w Polsce.

Belka tęczowa z Grupą Pasyjną z XVII w.

Polichromia autorstwa Włodzimierza Tetmajera. Początkowo miał ją wykonać Stanisław Wyspiański, jednak jego projekt nie został zaakceptowany.

Prezbiterium z ołtarzem głównym i stallami

Alabastrowy pomnik Mikołaja Ligęzy, kasztelana i starosty bieckiego.

Obraz pt. „Zdjęcie z krzyża”, namalowany w II połowie XVI w. przez artystę z kręgu Michała Anioła, jeden z trzech takich dzieł na całym świecie.

Pulpit muzyczny z 1633 r. ufundowany przez mieszczan bieckich dla istniejącego na terenie miasta bractwa muzycznego

W nawie północnej, po lewej stronie prezbiterium, znajduje się ołtarz pw. Matki Boskiej Różańcowej z początków XVII w., późnorenesansowy, złocony, z bogatą ornamentyką roślinną i okuciową. W ołtarzu obraz matki Boskiej z Dzieciątkiem, w typie ikony, z początku XVI w. Przywieziony do Biecza z miasteczka Łojów nad Dnieprem w czasach króla Jana Kazimierza.

Organy w konwencji romantycznej zbudowane przez znanego lwowskiego organmistrza Jana Śliwińskiego w 1899 r.

Niedaleko kościoła znajdują się odkryte w 1964 roku fundamenty jednego z trzech znanych w Polsce barbakanów.

Od strony południowej na murze oporowym umieszczone jest 13 figur wykonanych z kamienia pińczowskiego przedstawiających apostołów, a fundowanych przez pątników z Węgier i różne osobistości z regionu Biecza.

Biecz posiadał najstarszą aptekę na Podkarpaciu, założoną przez Marcina Rokickiego w XVI w. Nosiła nazwę "Pod głową niedźwiedzia". Obecnie mieści się tu Muzeum Ziemi Bieckiej (jego część).

Na wieżę ratuszową prowadzą drewniane schody, którymi można wejść na platformę widokową z której rozpościera się piękna panorama na dolinę Ropy, Beskid Niski oraz przyległe Pogórza Karpackie.

Pomnik Marcina Kromera

Mury miejskie w Bieczu - ciąg murów miejskich sięgający początku XIV w. Początkowo miały długość ok. 1200 metrów. Do dziś zachowały się tylko fragmenty.

Jedziemy do Szymbarku.

Szymbark i zabytkowy kasztel obronny z XVI w.

Drewniany dworek w Szymbarku z początku XX w.

Kawiarnia w Grybowie.

Postój taksówek w Grybowie